เดือน: กุมภาพันธ์ 2014

จังหวะพลัดหลงเข้ามาหาของกินแถวตลาดหนองหอยในช่วงสายของวัด นำพาตัวเองมายังวัดเมืองสารตหลวง ที่ตั้งอยู่บนถนนเมืองสาตร ตำบลหนองหอย อำเภอเมือง จังหวัดเชียง อ่านต่อ

ผมชอบอารมณ์เวลาไปเที่ยววัดแล้วเห็นวัดดังกล่าวด้านในมีโรงเรียนฝังตัวอยู่ด้วย มันเป็นความรู้สึกดีที่คิดว่าสองสถาบันที่สำคัญของชุมชนอย่างวัดและโรงเรียนสา อ่านต่อ

ตลาดสดแม่เหียะ (ออกเสียงให้ถูกกันนะครับ อย่าได้พลาดเชียว) หนึ่งในตลาดที่อยู่นอกตัวเมืองมาหน่อยๆ ของเมืองเชียงใหม่ที่มักจะคึกคักไปด้วยผู้คนที่มาจับจ่าย อ่านต่อ

รู้สึกว่าช่วงเวลา 1 ปี มันช่างผ่านไปอย่างรวดเร็วเหลือเกิน นาฬิกายังคงเดินทำงานตามปกติตราบใดที่ถ่านยังไม่หมด พระอาทิตย์ขึ้นลงเหมือนเดิม เพียงแต่ไอ้ที่ไ อ่านต่อ

ช่วงนี้หูตาตัวเองทำงานไวผิดปกติกับสิ่งต่างๆ รอบตัว สิ่งต่างๆ ที่ว่านั้นคือร้านอาหารที่เพิ่งใหม่ๆ ร้านไหนผุดตัวขึ้นมาระหว่างผมขับรถผ่าน รับรองว่าไม่นาน อ่านต่อ

ตามประสาคนคิดนั่นนี้ไปเรื่อย ผมคิดว่าชื่อ “ร้านมือทอง” มันให้อารมณ์เหมือนร้านขายของมือสอง ที่ต้องบอกเช่นนั้น เพราะเวลาไปเดินดูของมือสอง ถ้ อ่านต่อ

ชื่อร้านอาหารบางครั้งก็สำคัญในฐานะผู้กวักมือเรียกลูกค้า ประเภทตั้งชื่อเชยๆ ซ้ำกันยิ่งกว่าชื่อคน ซึ่งกรณีเป็นลูกค้าหน้าใหม่ มันก็ต้องมีคิดลังเลนิดนึงล่ อ่านต่อ

ไปๆ มาๆ ชีวิตตัวเองชักจะติดอยู่ในวังวนของเมนูไก่ซะแล้ว โดยเฉพาะเมนูข้าวมันไก่ และข้าวหมกไก่ เอาง่ายๆ เลยล่ะ มันสะดวกรวดเร็ว กินง่าย แถมรสชาติอร่อย ใคร อ่านต่อ

ยังคงตามล่าหากันต่อไป สำหรับร้านข้าวขาหมูในจังหวัดเชียงใหม่ ที่รสชาติถูกปาก   ร้านขาหมูเชียงใหม่ ตรงข้ามวัดสันป่าข่อย ก่อนไปกินผมตั้งความหวังไว้ส อ่านต่อ

“ไม่แน่ใจ กับท่าที แต่รู้ว่ามีความหมาย ได้กินเตี๋ยว อยู่ทุกวัน แต่ฉันไม่เคยมั่นใจ จะให้ทำอย่างไร ก็ไม่รู้ ยังเฝ้ามองชามอยู่ ทุกคืนวัน ดูเหมือนมี อ่านต่อ